عناوین بحث در شورای سیاست گذاری

بعضی از دست نوشته های سید مرتضی آوینی یادداشت های شخصی او برای کارهای جاری روزانه اش بوده است. خواندن بعضی از این یادداشت  ما را با عمق نگاه و اندیشه های او آشنا می کند. دو تصویر زیر را ببینید، خودتان برداشت کنید.

 

هنر، فرهنگ، تهاجم فرهنگی

گفتاری از سید مرتضی آوینی

 اشاره: متن زیر گفتاری است از سید مرتضی آوینی که ظاهرن در جلسه مشورتی برای تاسیس مجتمع آموزش عالی سوره ایراد شده. ظاهرن ابتدای جلسه با سوال مشورت کنندگان شروع شده ولی  صوت جلسه از ابتدای پاسخ سید مرتضی آوینی ضبط شده است. از فحوای کلام آوینی می توان حدس زد که سوال از کیفیت و شرایط آموزش و تربیت هنرمند مسلمان یا انقلابی است. مطمئنن پاسخ خلاف آمد عادت آوینی ابهام ها و سوالات جدیدتری برای ایشان درست کرده که آوینی با درک این سوالات از چشم و چهره مخاطب، توضیحات بیشتری داده، به طوری که یک بار مجبور به بیان کلیت تفکر خود شده است. این متن به همین جهت خواندنی است. 

روزگار ما، روزگار اصالتِ فایده است، یعنى هر سخنى مى‏شنوید، بلافاصله در ذهنتان مى‏آید که چه فایده‏اى دارد؛ روزگار ما چنین روزگارى است. بنابراین، من سعى خواهم کرد یک مقدار فواید این بحث را هم بگویم که خیلى مجرّد و انتزاعى نباشد، هر چند به نظر من اصل مطلب انتزاعى است. اصلاً عالم امروز عالم انتزاع است، عالم مابعدالطبیعه است - نه عالم ماوراءالطبیعه - عالم فلسفه است و همه مفاهیم در این عالم، مفاهیم انتزاعى است. با صورت تشریعى که در ذهن ما مسلمان‏ها هست نمى‏شود تصور درستى از یک چنین عالمى ارائه داد، یعنى شما مبانى و مقدمات مابعدالطبیعىِ جهان امروز را حتماً باید بدانید و از این طریق سعى کنید جهان امروز را بشناسید. با این صورت تشریعى که از دین در ذهن ما هست اصلاً نمى‏شود این عالم را شناخت. علت آن هم روشن است. یعنى اگر در ماهیت این دو عالم قدرى تأمل کنیم و آنها را با هم تطبیق دهیم و قیاس کنیم، خیلى راحت مى‏فهمیم که از این نظرگاه، عالم امروز را اصلاً نمى‏شود شناخت. علتش این است که تفکر دینى که در دست ما هست - که البته از طریق فقه، اصول و سایر دروسى که در حوزه‏ها تدریس مى‏شود به دست ما رسیده  - صورتى از عالم در ذهن ما ساخته که کاملاً با صورتى که علوم جدید و تفکر انتزاعىِ فلسفى به دنیا داده متفاوت است.